Kenia - Jakie Szczepienia i Szczepionki?
Data dodania: 27-12-2019
Przejdź do strony głównejWróć do kategorii Kenia
Egzotyczne wakacje zawsze wiążą się ze zwiększonym ryzykiem nabycia niebezpiecznych dla życia chorób zakaźnych, dlatego też planując urlop w tropikalnym kraju powinniśmy się odpowiednio do niego przygotować. Przede wszystkim przed planowanym wyjazdem powinniśmy udać się do Poradni Medycyny Podróży, aby zasięgnąć porady Specjalisty Chorób Zakaźnych, który posiada Certyfikat w zakresie Medycyny Tropikalnej. Uzyskamy tam dokładne informacje dotyczące profilaktyki chorób zakaźnych, sytuacji epidemiologicznej w danym kraju. Specjaliści Medycyny Podróży z certyfikowanych Poradni doradzą nam, jakie szczepienia powinniśmy wykonać przed podróżą, aby zabezpieczyć się przed chorobami tropikalnymi, jakie leki, repelenty na komary powinniśmy ze sobą zabrać.
Szczepienia dla osób wybierających się w egzotyczną podróż dzielą się na obowiązkowe i zalecane.
Wybór szczepień zależy między innymi od sytuacji epidemiologicznej kraju, do którego się wybieramy, wieku, miejsca pobytu, czasu trwania. Po przekazaniu Lekarzowi Chorób zakaźnych szczegółowych informacji na temat naszego wyjazdu Lekarz dobierze odpowiednie szczepienia.
Wyjeżdżając do Kenii nie musimy wykonywać żadnych obowiązkowych szczepień, jeśli podróżujemy z Europy. Obowiązkowe szczepienie na żółtą febrę wymagane jest, jeśli przyjeżdża się z terenów objętych tą chorobą, czyli np. z sąsiedniej Tanzanii. Należy jednak pamiętać, że warunki higieniczne są tam dużo gorsze niż w Polsce i po powrocie z urlopu może nas czekać przykra niespodzianka w postaci groźnej choroby, dlatego warto przed podróżą wybrać się do Lekarza Chorób Tropiklanych, który pomoże nam dobrać odpowiednie szczepienia i zaleci odpowiednią profilaktykę.
Zalecane szczepienia pomogą nam uchronić się przed przykrymi konsekwencjami najczęściej występujących tam zagrożeń. Pamiętajmy, że w klimacie takim jak w Kenii, największym zagrożeniem są komary, muchy, moskity, których ukąszenie może spowodować zachorowanie na malarię. Niestety, na malarię nie ma skutecznej szczepionki, dlatego ważne jest, aby unikać ugryzień. Najważniejsze jest stosowanie odpowiednich repelentów o wysokim stężeniu DEET, najlepiej 50%, np. Mugga tropikalna spray 50% DEET. Repelent dostępny jest w formie mleczka i spraya.
Szczepienia dobiera się w zależności od charakteru naszego wyjazdu. Pomoże nam w tym Lekarz Medycyny Podróży. Osoby, przebywające w luksusowych hotelach są zdecydowanie mniej narażone na zakażenia. Jeżeli jednak planujemy zwiedzać samodzielnie Kenię, nocować w tanich miejscach i zaopatrywać się w żywność w lokalnych sklepikach i na bazarku, lepiej wykonać zalecane szczepienia.
Niezależnie od tego w jakich warunkach będziemy przebywać należy pamiętać o podstawowych zasadach bezpieczeństwa, bezwzględnie przestrzegać profilaktyki antymalarycznej i dla własnego bezpieczeństwa zaszczepić się przeciwko żółtej febrze. .
Zalecane szczepienia przed wyjazdem do Kenii:
- Żółta febra - żółta gorączka
Wirus żółtej febry przenoszony jest przez komary w Kenii. Choroba jest podstępna, ponieważ po wystąpieniu pierwszych objawów, tj. bóle głowy, nudności, gorączka, nudności, czasami wymioty występuje chwilowa poprawa, po czym następuje nawrót choroby. Większość zarażonych osób umiera po 7-10 dniach, dlatego warto się zaszczepić nawet jeżeli wybieramy się na urlop zorganizowany przez biuro podróży i będziemy przebywać w luksusowym hotelu.
Szczepienie należy wykonać 10 dni przed wyjazdem. Szczepionka zapewnia nam odporność na 10 lat. Szczepienie to nie jest wymagane, kiedy wybieramy się do Kenii, ale jest konieczne, gdy z Kenii wybieramy się do innego kraju, na przykład Tanzanii. Jedynym akceptowanym potwierdzeniem szczepienia jest wpis do „żółtej książeczki”, czyli międzynarodowej książeczki szczepień.
- Dur brzuszny – tyfus
Jest chorobą zakaźną, można się nią zarazić pijąc skażoną wodę, poprzez spożywanie produktów spożywczych, tj. mleko, mięso, owoce, lody, sałatki, owady oraz kontakt z inną chorą osobą. Początkowymi objawami są bóle głowy i gorączka, następnie zaparcia, biegunka i wysypka. Najbardziej rozpoznawalnym zewnętrznym objawem choroby jest wygląd języka: w środkowej części brunatny, na krawędziach czerwony. Obecnie szczepionka dostępna jest w jednej dawce. Szczepionka przeciw durowi brzusznemu zapewnia nam odporność na 3 lata.
- Tężec - jest chorobą, która występuje na całym świecie. Zakazić się można najczęściej przez zanieczyszczone, niezdezynfekowane rany i otarcia. Bakteria tężca uszkadza centralny układ nerwowy doprowadzając do bolesnych niebezpiecznych skurczów mięśni. Początkowymi objawami są bóle głowy, napięcie mięśni, uczucie drętwienia w okolicach rany,może pojawić się też sztywność karku, skurcze różnych partii mięśni, twarzy i karku. Mogą one prowadzić do złamań kręgosłupa, niewydolności oddechowej i niedotlenienia mózgu. Tężec jest chorobą rzadką, ale bardzo niebezpieczną, może doprowadzić również do śmierci. W Polsce szczepienia przeciwko tężcowi należą do obowiązkowych dla osób do 19 roku życia. Jedna dawka zabezpiecza nas na 5-10 lat.
- Wirusowe zapalenie wątroby typu A i B - stanowi zagrożenie we wszystkich krajach o niskim standardzie higieny. Żółtaczką typu A można zarazić się drogą pokarmową, źródłem zakażenia jest najczęściej woda, surowe owoce i warzywa. Żółtaczka typu B jest przenoszona przez krew, można się nią zarazić w czasie zabiegów kosmetycznych, medycznych, jak również w przypadku kontaktów seksualnych. Najlepiej przyjąć szczepionkę uodparniającą na oba typy wirusów. Szczepionkę przyjmuje się w trzech dawkach: druga po około miesiącu od przyjęcia pierwszej, trzecia po 6-12 miesiącach od pierwszej. Odporność uzyskuje się już po 2 tygodniach od przyjęcia drugiej dawki.
- Polio - wirus przenosi się drogą kropelkową, przez owady przenoszące wirusa na żywność, skażoną wodę pitną lub wodę w basenach kąpielowych. Wirus atakuje układ nerwowy, węzły chłonne i układ krwionośny. Choroba może mieć różny przebieg: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, porażenia i niedowład kończyn, zapalenie mózgu. W Polsce szczepienie przeciw polio jest obowiązkowe dla dzieci do 11 roku życia. Dla dorosłych wybierających się za granicę jest szczepieniem zalecanym w zależności od charakteru wyjazdu.
- Wścieklizna - jest chorobą przenoszoną przez zwierzęta w przypadku kontaktu bezpośredniego, przez ugryzienie, ukąszenie lub ślinę. Szczepionkę tą powinny przyjąć osoby narażone na kontakt z nieznanymi zwierzętami. Szczepionkę można zastosować profilaktycznie przed stycznością ze zwierzęciem lub po kontakcie z chorym zwierzęciem, ale zanim wystąpią pierwsze objawy choroby. Szczepionkę profilaktyczną przyjmuje się w trzech dawkach: druga po 7 dniach, trzecia po 21/28 dniach od pierwszej.
Szczepienia dla osób wybierających się w egzotyczną podróż dzielą się na obowiązkowe i zalecane.
Wybór szczepień zależy między innymi od sytuacji epidemiologicznej kraju, do którego się wybieramy, wieku, miejsca pobytu, czasu trwania. Po przekazaniu Lekarzowi Chorób zakaźnych szczegółowych informacji na temat naszego wyjazdu Lekarz dobierze odpowiednie szczepienia.
Wyjeżdżając do Kenii nie musimy wykonywać żadnych obowiązkowych szczepień, jeśli podróżujemy z Europy. Obowiązkowe szczepienie na żółtą febrę wymagane jest, jeśli przyjeżdża się z terenów objętych tą chorobą, czyli np. z sąsiedniej Tanzanii. Należy jednak pamiętać, że warunki higieniczne są tam dużo gorsze niż w Polsce i po powrocie z urlopu może nas czekać przykra niespodzianka w postaci groźnej choroby, dlatego warto przed podróżą wybrać się do Lekarza Chorób Tropiklanych, który pomoże nam dobrać odpowiednie szczepienia i zaleci odpowiednią profilaktykę.
Zalecane szczepienia pomogą nam uchronić się przed przykrymi konsekwencjami najczęściej występujących tam zagrożeń. Pamiętajmy, że w klimacie takim jak w Kenii, największym zagrożeniem są komary, muchy, moskity, których ukąszenie może spowodować zachorowanie na malarię. Niestety, na malarię nie ma skutecznej szczepionki, dlatego ważne jest, aby unikać ugryzień. Najważniejsze jest stosowanie odpowiednich repelentów o wysokim stężeniu DEET, najlepiej 50%, np. Mugga tropikalna spray 50% DEET. Repelent dostępny jest w formie mleczka i spraya.
Szczepienia dobiera się w zależności od charakteru naszego wyjazdu. Pomoże nam w tym Lekarz Medycyny Podróży. Osoby, przebywające w luksusowych hotelach są zdecydowanie mniej narażone na zakażenia. Jeżeli jednak planujemy zwiedzać samodzielnie Kenię, nocować w tanich miejscach i zaopatrywać się w żywność w lokalnych sklepikach i na bazarku, lepiej wykonać zalecane szczepienia.
Niezależnie od tego w jakich warunkach będziemy przebywać należy pamiętać o podstawowych zasadach bezpieczeństwa, bezwzględnie przestrzegać profilaktyki antymalarycznej i dla własnego bezpieczeństwa zaszczepić się przeciwko żółtej febrze. .
Zalecane szczepienia przed wyjazdem do Kenii:
- Żółta febra - żółta gorączka
Wirus żółtej febry przenoszony jest przez komary w Kenii. Choroba jest podstępna, ponieważ po wystąpieniu pierwszych objawów, tj. bóle głowy, nudności, gorączka, nudności, czasami wymioty występuje chwilowa poprawa, po czym następuje nawrót choroby. Większość zarażonych osób umiera po 7-10 dniach, dlatego warto się zaszczepić nawet jeżeli wybieramy się na urlop zorganizowany przez biuro podróży i będziemy przebywać w luksusowym hotelu.
Szczepienie należy wykonać 10 dni przed wyjazdem. Szczepionka zapewnia nam odporność na 10 lat. Szczepienie to nie jest wymagane, kiedy wybieramy się do Kenii, ale jest konieczne, gdy z Kenii wybieramy się do innego kraju, na przykład Tanzanii. Jedynym akceptowanym potwierdzeniem szczepienia jest wpis do „żółtej książeczki”, czyli międzynarodowej książeczki szczepień.
- Dur brzuszny – tyfus
Jest chorobą zakaźną, można się nią zarazić pijąc skażoną wodę, poprzez spożywanie produktów spożywczych, tj. mleko, mięso, owoce, lody, sałatki, owady oraz kontakt z inną chorą osobą. Początkowymi objawami są bóle głowy i gorączka, następnie zaparcia, biegunka i wysypka. Najbardziej rozpoznawalnym zewnętrznym objawem choroby jest wygląd języka: w środkowej części brunatny, na krawędziach czerwony. Obecnie szczepionka dostępna jest w jednej dawce. Szczepionka przeciw durowi brzusznemu zapewnia nam odporność na 3 lata.
- Tężec - jest chorobą, która występuje na całym świecie. Zakazić się można najczęściej przez zanieczyszczone, niezdezynfekowane rany i otarcia. Bakteria tężca uszkadza centralny układ nerwowy doprowadzając do bolesnych niebezpiecznych skurczów mięśni. Początkowymi objawami są bóle głowy, napięcie mięśni, uczucie drętwienia w okolicach rany,może pojawić się też sztywność karku, skurcze różnych partii mięśni, twarzy i karku. Mogą one prowadzić do złamań kręgosłupa, niewydolności oddechowej i niedotlenienia mózgu. Tężec jest chorobą rzadką, ale bardzo niebezpieczną, może doprowadzić również do śmierci. W Polsce szczepienia przeciwko tężcowi należą do obowiązkowych dla osób do 19 roku życia. Jedna dawka zabezpiecza nas na 5-10 lat.
- Wirusowe zapalenie wątroby typu A i B - stanowi zagrożenie we wszystkich krajach o niskim standardzie higieny. Żółtaczką typu A można zarazić się drogą pokarmową, źródłem zakażenia jest najczęściej woda, surowe owoce i warzywa. Żółtaczka typu B jest przenoszona przez krew, można się nią zarazić w czasie zabiegów kosmetycznych, medycznych, jak również w przypadku kontaktów seksualnych. Najlepiej przyjąć szczepionkę uodparniającą na oba typy wirusów. Szczepionkę przyjmuje się w trzech dawkach: druga po około miesiącu od przyjęcia pierwszej, trzecia po 6-12 miesiącach od pierwszej. Odporność uzyskuje się już po 2 tygodniach od przyjęcia drugiej dawki.
- Polio - wirus przenosi się drogą kropelkową, przez owady przenoszące wirusa na żywność, skażoną wodę pitną lub wodę w basenach kąpielowych. Wirus atakuje układ nerwowy, węzły chłonne i układ krwionośny. Choroba może mieć różny przebieg: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, porażenia i niedowład kończyn, zapalenie mózgu. W Polsce szczepienie przeciw polio jest obowiązkowe dla dzieci do 11 roku życia. Dla dorosłych wybierających się za granicę jest szczepieniem zalecanym w zależności od charakteru wyjazdu.
- Wścieklizna - jest chorobą przenoszoną przez zwierzęta w przypadku kontaktu bezpośredniego, przez ugryzienie, ukąszenie lub ślinę. Szczepionkę tą powinny przyjąć osoby narażone na kontakt z nieznanymi zwierzętami. Szczepionkę można zastosować profilaktycznie przed stycznością ze zwierzęciem lub po kontakcie z chorym zwierzęciem, ale zanim wystąpią pierwsze objawy choroby. Szczepionkę profilaktyczną przyjmuje się w trzech dawkach: druga po 7 dniach, trzecia po 21/28 dniach od pierwszej.
Przejdź do strony głównejWróć do kategorii Kenia